Komentarze: 6
Zakrzyczana przez wszystkich... Pretensje o wszystko, ale do tego już przywykłam i coraz mniej chcę próbować cokolwiek naprawiać, coraz bardziej nie chcę słyszeć słowa "przepraszam" po każdej nieuzasadnionej kłótni. Bo po co przepraszać jeśli po kilku tygodniach znów jest to samo...? Po co wogóle starać się żeby było lepiej? Staram się zapomnieć... Ale nie wychodzi... Im bardziej się staram tym bardziej wszystko do mnie wraca... Lepiej by było gdyby to się wogóle nie stało...? Czuję się jak w klatce... Stąd nie da się uciec... Cóż pamięć może być rajem, z którego nie można nas wygnać i może być piekłem, z którego nie można uciec... Nic już nie jest takie samo... I już nigdy nie będzie...
Anuś
